Παθήσεις

H ουλίτιδα η οποία παραμένει χωρίς θεραπεία μπορεί να εξελιχθεί σε περιοδοντίτιδα. Με την πάροδο του χρόνου η μικροβιακή πλάκα επεκτείνεται κάτω από τα ούλα. Τα μικρόβια και τα παράγωγά τους προκαλούν χρόνια φλεγμονώδη αντίδραση η οποία καταλήγει στην καταστροφή των περιοδοντικών ιστών. Η απώλεια οστού που περιβάλλει τα δόντια έχει ως αποτέλεσμα την κινητικότητα των δοντιών.

Υπάρχουν διάφορες μορφές περιοδοντίτιδας. Η πιο σύγχρονη ταξινόμηση περιλαμβάνει τις παρακάτω μορφές (G.C Armitage 1999):

• Επιθετική περιοδοντίτιδα
• Χρόνια περιοδοντίτιδα
• Περιοδοντίτιδα ως εκδήλωση συστηματικής νόσου
• Ελκονεκρωτική περιοδοντική νόσος
• Περιοδοντικά αποστήματα

Παράγοντες κινδύνου για περιοδοντική νόσο:

• Ηλικία: Έχει μεγαλύτερο επιπολασμό σε μεγαλύτερες ηλικίες.
• Κάπνισμα: Θεωρείται ο πιο σημαντικός παράγοντας επικινδυνότητας για περιοδοντίτιδα
• Γενετική προδιάθεση: Κάποιοι ασθενείς είναι γενετικά προδιατεθειμένοι για εμφάνιση περιοδοντίτιδας.
• Στρες: To στρες κάνει τον οργανισμό πιο ευαίσθητο στις λοιμώξεις, όπως επίσης ασθενείς με στρες έχουν την τάση να καπνίζουν και να παραμελούν τη στοματική τους υγιεινή.
• Φάρμακα: Κάποια φάρμακα όπως συγκεκριμένα αντιυπερτασικά, αντιεπιληπτικά και ανοσοκατασταλτικά επηρεάζουν την κατάσταση των ούλων.
• Βρουξισμός: To νυχτερινό τρίξιμο και σφίξιμο δοντιών επιταχύνει την απώλεια οστού σε παρουσία περιοδοντίτιδας.
• Συστηματικές νόσοι: Ασθένειες όπως η στεφανιαία νόσος, διαβήτης και ρευματοειδής αρθρίτιδα, πιθανόν να επιβαρύνουν την υπάρχουσα περιοδοντική νόσο.
• Κακή διατροφή, παχυσαρκία και μεταβολικό σύνδρομο: έχουν συνδεθεί με αυξημένο επιπολασμό και σοβαρότητα περιοδοντικής νόσου.

Θεραπεία περιοδοντίτιδας:

• Συντηρητική Θεραπεία ή Φάση Ι Περιοδοντικής Θεραπείας ή Αιτιολογική Θεραπεία:

Περιλαμβάνει τις οδηγίες στοματικής υγιεινής, την αποτρύγωση και τις ριζικές αποξέσεις δηλαδή την αφαίρεση τρυγίας (πέτρας) και μικροβίων από την επιφάνεια των ριζών των δοντιών. Μερικές φορές η φάση Ι της περιοδοντικής θεραπείας συνοδεύεται με συμπληρωματική αντιμικροβιακή θεραπεία, τοπική ή συστηματική.

• Φάση ΙΙ Περιοδοντικής Θεραπείας ή Χειρουργική Θεραπεία Περιοδοντίου:

Η χειρουργική περιοδοντική θεραπεία αποσκοπεί στην καλύτερη πρόσβαση στους περιοδοντικούς θυλάκους, στη δημιουργία συνθηκών για ευκολότερη στοματική υγιεινή από τον ασθενή, στη βελτίωση της ανατομίας του οστού ή στην αναγέννηση των περιοδοντικών ιστών. Η τελευταία διαδικασία περιλαμβάνει την τοποθέτηση ειδικών μεμβρανών, οστικών μοσχευμάτων ή πρωτεϊνών που βοηθούν την φυσική ικανότητα του οργανισμού να αναγεννά το οστό και τους υπόλοιπους περιοδοντικούς ιστούς.

• Φάση ΙΙΙ Περιοδοντικής Θεραπείας ή Φάση Επανελέγχων:

Στη φάση αυτή της περιοδοντικής θεραπείας ο ασθενής επανέρχεται στον περιοδοντολόγο 2 – 4 φορές το χρόνο για αξιολόγηση των αποτελεσμάτων της περιδοντικής θεραπείας και πιθανή παρέμβαση σε περίπτωση έξαρσης της νόσου.

• Yφιζήσεις: Οι υφιζήσεις έχουν ως αποτέλεσμα την έκθεση των ριζικών επιφανειών στη στοματική κοιλότητα προκαλώντας προβλήματα αισθητικά, οδοντικής ευαισθησίας και τερηδόνας ριζών. Οι υφιζήσεις μπορούν να διορθωθούν χειρουργικά βελτιώνοντας την αντίσταση των ιστών σε φλεγμονή, την αισθητική και την οδοντική ευαισθησία.

• Ουλικό χαμόγελο: Στην περίπτωση αυτή ο ασθενής εμφανίζει «κοντά» δόντια, γιατί αυτά καλύπτονται από περίσσεια ουλικών ιστών. Το ουλικό χαμόγελο διορθώνεται με μια χειρουργική επέμβαση που μπορεί να γίνει από τον περιοδοντολόγο και ονομάζεται επιμήκυνση κλινικής μύλης. Σκοπός της επέμβασης αυτής είναι να διορθωθεί η ανατομία των ούλων και του οστού που στηρίζει τα δόντια. Ο περιοδοντολόγος μπορεί να συστήσει επιμήκυνση κλινικής μύλης και σε περιπτώσεις που ένα η περισσότερα δόντια είναι τερηδονισμένα ή δεν υπάρχει επαρκής χώρος να γίνει αποκατάσταση -στεφάνη ή γέφυρα- σε αυτά τα δόντια.